İslâm’da talak yetkisi her ne kadar kocanın elinde olsa da ihtiyaç durumunda bu yetkiyi kadına havale edebildiği gibi başka birine vekâleten devredilebilir. Dolayısıyla kadın boşama hakkından büsbütün mahrum da bırakılmamış olur. Kadının talebi üzerine koca bir-iki veya üç talak hakkının tamamını kadına verebilir (tevfîz-i talak).[1] Fakat âlimler kadına verilen bu hakkın süresi hakkında ihtilaf etmişlerdir. Hz. Ömer, Osman, İbn Mes’ûd, Câbir b. Abdullah, Atâ, Câbir b. Zeyd, Mücâhid, Şa’bî, Nehaî, İmam Mâlik, İmam Ebû Hanîfe[2], İmam Şâfiî, İmam Evzâî, Süfyân-ı Sevrî ve Ebû Sevr gibi âlimler bu sürenin sözün söylendiği meclisle sınırlı olduğunu, meclisin dağılması halinde bu boşama hakkının geçersiz olacağını söylemişlerdir. Hasan-ı Basrî, Katade ve Zührî gibi âlimler ise bu yetkinin sürekli olduğunu savunmuşlardır.

[1]  Zuhaylî, Vehbe, el-Fıkhü’l-İslâmî ve edilletüh, (Dımaşk: Dâru’l-fikr, 1997), 9: 6935.

[2]  Serahsî, el-Mebsût, 6: 197.

Talak yetkisi evlilik sırasında veya daha sonra da verilebilir. Dolayısıyla nikâh sırasında kadın, isterse boşama hakkının kendisine de verilmesi şartıyla nikâha “evet” diyebilir. Bu hak, ömür boyu olabileceği gibi, belli bir müddet için de olabilir. Erkek nikâh esnasında verdiği bu boşama hakkını, daha sonra pişman olup geri alamaz. Koca hanımına “kendini boş et” gibi sarih ifade kullanırsa talak ric‘i talak olur. Şayet “emrin elindedir” gibi kinayeli bir ifade kullanırsa bu durumda talak bâin olmuş olur. Talak bâin olunca da yeniden nikâh gerekir.^[1]

[1]  Ömer Nasuhi Bilmen, Hukuku İslamiye ve İstilahı Fıkhiyye Kamusu, (İstanbul: Bilmen Yay., 1988), 2: 260.