Kişinin namazda Fâtiha’yı okuduktan sonra hangi âyet veya sûreyi okuyacağı hususunda bir müddet tereddüt içinde kalıp beklemesi, sonraki vâcibin te’hirine sebep olacağından dolayı sehiv secdesi yapmasını gerektirir. Eğer düşünme süresi bir rükün yani “Allahümme salli alâ Muhammed” diyebilecek kadar değilse, o takdirde yanılma secdesine gerek yoktur. İmamın cuma ve bayram namazlarında fazla kalabalıktan dolayı karışıklığa sebebiyet vermemek için sehiv secdelerini terk etmesi câizdir. Hanefî mezhebine göre sehiv secdesinin terki namazı bozmaz.[1] Fakat kasten terk eden kişinin günahkâr olacağı dolayısıyla namazı iade etmesi halinde bu günahtan kurtulacağı söylenmiştir.[2]

[1] Zeylaî, Fahreddin Osman, Tebyînü’l-hakâik şerhu Kenzi’d-dekâik, 2: 414; لَوْ تَرَكَ السَّهْوَ وَانْصَرَفَ لَا تَفْسُدُ صَلَاتُهُ

[2] İbn Abidîn, Reddü’l-muhtar, Kahraman Yay, 1984; 2: 78; وفيه نظر بل يأثم لترك الجابر فقط إذ لا إثم على الساهي