Bir adamın başka bir kadınla ilişkisi iki şekilde düşünülebilir. Birincisi -ki halk arasında ilk akla gelen- herhangi bir nikâh ilişkisi olmayan gayri meşru ilişkidir ki Allah katında haram sayılan yasak ilişkidir. İkincisi ise adamın hanımından gizli olarak evlendiği dini nikâhlı eşidir. Bu her ne kadar halk arasında birinci gibi görülse de meşrudur. Nikâh gizli de olsa Allah katında helâldir. Allah’ın helâl kıldığı bir nikâhı gayri meşru ve zina gibi mütaala etmek ise haramdır.

Kadın, yukarıda tasvir ettiğimiz iki durumun hangisinde olursa olsun nafakasını alıyor ve eşiyle de bu olay dışında herhangi bir problemi yoksa kocasını terk etmesi veya boşamak için mahkemeleri tehdit unsuru olarak kullanması câiz olmaz. Böyle bir şeye teşebbüs etmişse geri adım atıp, tövbe etmeli ve yuvayı kurtarmak için gayret göstermelidir.

Kocanın nikâh dışı ilişkisi her ne kadar çirkef ve haram bir davranış olsa da bir yuvayı yıkmak için yeterli bir sebep teşkil etmez. Yuvanın ıslahı için gayret edilmelidir. Böyle davranmayıp, kadının bunu onur meselesi yaparak mahkemeye başvurması câiz değildir. Ayrıca bu gibi durumlarda kadının kocasının zinasını ancak dört şahit getirmesiyle mümkündür. Bununla birlikte bazen kadının zina diye iddia ettiği birliktelikler, dini nikahlı evlilik olarak da ortaya çıkabilmektedir.