Namaz üç durumda kazaya kalmış olabilir. Kasten namazı terk etmekle, ihmal ederek veya unutarak. Birincisinin haram işlediği aşikârdır. İkincisi gece geç yatarak veya gündüz işini gücünü yani dünyalığını öne aldığından (birinci durumdaki kadar ağır olmasa da) günah işlemiştir. Üçüncüsü ise herhangi bir kasıt ve ihmal olmadığı için inşallah günahkâr olmaz. Sabah namazının güneş doğana kadar kılınması farzdır. Bunu vaktinde kılmayan kişi günahkâr olur. Bu işlenen haramın affedilmesi, kişinin tövbesindeki samimiyetine ve ihlasına bağlıdır. Namaz, vaktinde kılınırsa eda, vakti dışında kılınırsa kaza hükmünde olur. Namazı vaktinde kılan edaya, sonraya bırakan da kazaya niyet eder. Dolayısıyla namazı vaktinde kılan ile kaza eden asla aynı değildir. Biri itaatkâr diğeri büyük bir haram işlediğinden günahkâr olmuş olur.