Kişinin doğup büyüdüğü vatan edindiği yere vatan-ı aslî denir. Her halükarda bu durumda namazlar tam kılınır, kısaltılmaz. Kişinin bu aslî mekanından ayrılıp 90 km ve üzeri bir mesafeye gitmesi hâlinde iki durum söz konusudur. Gittiği yerde 15 günden fazla kalacağına karar verdiyse namazlarını kısaltmadan dört rekat olarak kılar. Bu durumda kalınan yer vatan-ı ikamet olarak tanımlanır. Öğrencinin ikameti bu türden bir ikamettir.

Üçüncüsü ise kişinin 15 günden az bir süre kalacağına niyet ettiği seferilik halidir ki buna da vatan-ı süknâ adı verilir. Bu durumda kişi sefer halinde sayılacağından dört rekâtlı namazlarını kasr etmesi (kısaltması) Hanefîlere göre vâcip olur.

Şayet şehir dışına çıkan kişi yetişkin bir yaşta ise ve gittiği yerde kendine yeni bir düzen kurup iş-güç tutacak olursa bu yer onun icin yeni vatan-ı aslî olacağından burada namazlarını tam kılar. Bu kişi baba ocağına gider ve 15 günden az kalacak olursa namazlarını seferi olarak kılacaktır. Zira bu kişinin vatan-ı aslîsi değişmiştir.

Öğrencinin durumu işini gücünü kuran bu kişi gibi olmadığından memlekete gittiğinde vatan-ı ikametten vatan-ı aslîye dönmüş sayılacağından namazlarını tam kılması gerekir. Öğrencinin kaldığı ili vatani aslî olarak niyet etmiş olması durumunu değiştirmez. Bu yaşam tarzı ile ilgili bir durumdur.